Published On:Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011
Posted by VresTrapezi.gr
Η πραγματική μαγκιά του Φερέιρα!
Έτσι όπως ήρθε, με τις ειδικές συνθήκες που ήρθε και με τη μπάλα που έπαιξαν οι παίκτες του «τριφυλλιού» στα πρώτα 38' λεπτά του αγώνα, μέχρι δηλαδή τη στιγμή της αποβολής του Βιτόλο. Ο Παναθηναϊκός ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ και -όπως πολύ σωστά είπε και ο Στέφανος Καπίνο μετά το ματς- καταθέτει ψυχή σε κάθε αγώνα και θα πουλήσει πολύ, πολύ ακριβά το τομάρι του για τον τίτλο.Είτε κάποιοι το γουστάρουν, είτε όχι... Και σαφώς για την εικόνα αυτή που είδαμε χθες βράδυ, θα πρέπει να δοθεί ένα πολύ μεγάλο credit στον Ζεσουάλδο Φερέιρα, ο οποίος κατά καιρούς σ' αυτούς τους 11 μήνες που βρίσκεται στο «τιμόνι» του «τριφυλλιού» έχει ακούσει και έχει δει τα χίλια μύρια όσα... Βάλτε τα κάτω:
-Ήρθε τον περασμένο Νοέμβρη με πρόεδρο τον Νικόλα Πατέρα και μετόχους «ενεργούς» οι οποίοι είχαν κάνει μία καταρχήν -συμφωνία για αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος στο τέλος της προηγούμενης σεζόν.Στο μήνα πάνω είδε τον κόσμο της ομάδας να μπαίνει και να κυνηγάει τους παίκτες μετά την εντός έδρας ήττα από τον Ολυμπιακό Βόλου.
-Είδε τον πρόεδρο (Πατέρας) να αποχωρεί και τον δεύτερο βασικό μέτοχο (Βγενόπουλος) να χαιρετάει. Είδε τον μεγαλομέτοχο ((Βαρδινογιάννης) να αποσύρεται από το προσκήνιο και να λέει ότι «εγώ ενεργώ σαν... 30%».
-Είδε έναν υπηρεσιακό πρόεδρο (Γόντικας) να τρέχει να μπαλώσει τα πάντα και τη γενικότερη γκρίνια που υπήρχε στον σύλλογο να φτάνει σαν σαράκι και στα αποδυτήρια, όπου τα επεισόδια ανάμεσα στους παίκτες έσκαγαν το ένα μετά το άλλο.
-Είδε το «χειρουργείο» του Καλόπουλου και του Τρύφωνα και βίωσε τη ζούγκλα στο «Γ. Καραϊσκάκης» αδυνατώντας να πιστέψει ότι βρισκόταν στην Ελλάδα κι όχι σε κάποια τριτοκοσμική χώρα («αυτά που έχω ζήσει σε λίγους μήνες στον Παναθηναϊκό δεν τα έχω ζήσει σε 35 χρόνια καριέρας» ήταν μία από τις ατάκες του τότε).
Κι όμως! Αντί το καλοκαίρι να ρίξει... μαύρη πέτρα πίσω του (έχοντας προσεγγίσεις από κλαμπ της πατρίδας του, όπως η Μπράγκα), ο Πορτογάλος προτίμησε να μείνει εδώ και να παλέψει. Αφενός διότι του αρέσουν τα δύσκολα και αφετέρου διότι δεν του αρέσει να φεύγει από κάπου «νικημένος».
Κάθισε, δούλεψε στην προετοιμασία, άρχισε να περνάει τη φιλοσοφία του, άλλαξε σιγά-σιγά το αγωνιστικό προφίλ του Λέτο κάνοντάς τον πολύ πιο αποτελεσματικό και χρήσιμο για την ομάδα, πίστεψε και αξιοποίησε τον «τελειωμένο» Κλέιτον, «ανακάλυψε» το... λαβράκι Ζέκα, έφερε τον fast & furious Κουίνσι που ήδη κάνει «ζημιές», πήρε πράγματα από παίκτες ρολίστες που δεν υπολόγιζε κανείς, ρίσκαρε και δικαιώνεται με τον 17χρονο Καπίνο.
Και προσέξτε. Όλα αυτά κάτω από πολύ δύσκολες οικονομικές και αγωνιστικές συνθήκες, που άλλες εποχές θα είχαν σκορπίσει τον Παναθηναϊκό. Ο Φερέιρα, παρά τους καλοκαιρινούς ευρώ-αποκλεισμούς, όχι μόνο μπόρεσε να κρατήσει την ομάδα του ενωμένη (δίνοντάς της ταυτότητα στο γήπεδο) αλλά κατάφερε πλέον να κάνει τους παίκτες του μία «γροθιά». Μεταφέροντάς τους την πεποίθησή του ότι μπορούν να κόψουν σε λίγους μήνες πρώτοι το νήμα. Κι αυτό είναι για μένα η μεγαλύτερη μαγκιά του 65χρονου Πορτογάλου.
Υ.Γ.: Για τον πρίγκηπα Σουλτάν Αλ Σαούντ, η προσωπική μου άποψη είναι πως δεν θα πρέπει να αμφιβάλουμε για το αν είναι ή όχι υπαρκτό πρόσωπο. Και δεν είναι μόνο οι επιβεβαιώσεις που υπήρξαν τις τελευταίες μέρες από το ελληνικό προξενείο στη Τζέντα ή από οι δηλώσεις που έκανε στα ελληνικά ΜΜΕ. Σε μία χώρα όπως η Σαουδική Αραβία, όπου τα πάντα κινούνται κάτω από ένα πολύ αυστηρό βασιλικό καθεστώς, το οποίο δεν έχει καμία σχέση με τη δική μας νοοτροπία, δεν υπήρχε ούτε μία στο εκατομμύριο πιθανότητα, να «παίξει» κανείς με το όνομα του βασιλιά Αμπντουλάχ ή των υπόλοιπων μελών της βασιλικής οικογένειας. Δηλαδή, θα υπήρχαν ήδη διαψεύσεις και μάλιστα σε πολύ σκληρό ύφος, από την πρεσβεία και το προξενείο.
Αντίθετα, οι δύο συγκεκριμένοι φορείς επιβεβαιώνουν την ύπαρξη του Σαουδάραβα πρίγκηπα και συνεργάστηκαν με την πλευρά του, στην έκδοση των χαρτιών που ζητήθηκαν από τον Τζίγγερ. Είναι λογικό πολλοί να δυσπιστούν ακόμη σε όλο αυτό το σκηνικό των τεσσάρων εβδομάδων και αν μη τι άλλο σ' αυτό έχει παίξει ρόλο και ο άστοχος (σε ουκ ολίγες περιπτώσεις) χειρισμός των πραγμάτων από τον Βλάση Τσάκα. Ας κάνουμε λοιπόν λίγο υπομονή μέχρι την Παρασκευή και την περιβόητη άφιξη του πρίγκηπα στην Αθήνα για τις τελικές συζητήσεις, η οποία και θα λύσει τις απορίες και τις αμφιβολίες όλων μας...
Υ.Γ.2: Και μόνο το γεγονός ότι ο... πανίσχυρος και με δύο ενδεκάδες γεμάτες λύσεις Ολυμπιακός, που μπήκε στο πρωτάθλημα όντας... έτη φωτός μπροστά από τους άλλους (όπως έλεγαν πολλοί), ασχολείται τόσο πολύ με τις διαιτησίες των αγώνων του Παναθηναϊκού, αυτό κάτι δείχνει. Ότι πρώτα απ' όλα οι Πειραιώτες όχι μόνο υπολογίζουν, αλλά αρχίζουν πλέον να φοβούνται τον Παναθηναϊκό. Βλέποντας πως οι «πράσινοι» όχι μόνο... σκορποχώρι δεν είναι (όπως περίμεναν), αλλά παίζουν και πολύ καλή μπαλίτσα. Και το κυριότερο: Δείχνουν χαρακτήρα ακόμη και με 10. Πόσο μάλλον όταν οι ίδιοι οι «ερυθρόλευκοι» μέχρι στιγμής δεν πείθουν και προσπαθούν με χίλιους-δυο τρόπους να «μπαλώσουν» την κακή αγωνιστική τους εικόνα...
Υ.Γ.3: Για τον διαιτητή Ανδρέα Παππά, το μόνο που έχω να πω είναι πως πρόκειται για μία από τις πιο αστείες περιπτώσεις διαιτητή που έχουν εμφανιστεί ποτέ! Η γνώμη μου είναι πως από τη στιγμή που δίνει το πέναλτι (το οποίο πιστεύω ότι είναι, μολονότι αρκετοί έχουν αντίθετη άποψη) οφείλει να δώσει και την κόκκινη στον Βιβιανί. Για την αποβολή του Βιτόλο, ας πούμε ότι με το γράμμα του κανονισμού είναι σωστός, αλλά από εκεί και πέρα το... χάος. Δεν δίνει κόκκινη και στον Σταθάκη, ο οποίος όχι μόνο απωθεί τον Βιτόλο, αλλά από πίσω του σκάει και κλωτσίδι στα μουλωχτά.
Δεν δίνει κάρτα (ακόμη και κόκκινη) στον Σαριέγκι, ο οποίος χτύπησε ηλιθιωδώς χτυπάει τον Ντίκα εκτός φάσης, γυρνώντας προς την άμυνα. Δεν αποβάλλει τον Σουάνη για το δολοφονικό μαρκάρισμά του στον Μαρίνο με το που μπήκε (αυτό ήταν για κόκκινη και... αυτόφωρο). Δεν δίνει καν το έμμεσο ο άνθρωπος, όταν ο Καπίνο μπλόκαρε τη μπάλα, την άφησε και την ξαναμπλόκαρε μετά από λίγα δευτερόλεπτα. Κάτι που δείχνει ότι δεν ξέρει καν τους κανονισμούς!
Τι να περιμένεις όμως από έναν διαιτητή, ο οποίος έχει καταφέρει προ ολίγων ετών να τα κάνει... μπιπ ακόμη και σε αγώνες Γ' τοπικού Αθηνών. Αλλά βλέπετε σήμερα για να κάνεις «καριέρα» αρκεί να έχεις... μπάρμπα. Όχι στην Κορώνη, αλλά και από τον ΣΑΔ (Σύνδεσμο Αθηναίων Διαιτητών) να είναι φτάνει
sentragoal.gr
